İSLÂMİYET’TEN ÖNCE DÜNYA”NIN DURUMU

İSLÂMİYET’TEN ÖNCE DÜNYA”NIN DURUMU

İnsanlığı deformasyonu

Allah, Âdem’den itibaren insanlara doğru yolu göstermek için peygamberler gönderdi. Ancak, insanlar her peygamberden sonra Allah’ın peygamberinin gösterdiği yoldan ayrıldılar, bazen peygamberini bazen da kendini yaratan Allah’ı unuttular. Allah’ı ve O’nun gösterdiği doğru yolu unutan insanlar kendilerine tapınacak ilâhlar buldular.

Bunun sonucu olarak ya peygamberin yolundan ayrıldılar ya da Allah’ın gönderdiği kitaplara kendi sözlerini karıştırdılar. Böylece insanlar bazen neye inanacaklarını şaşırdılar, putları, Ay’ı, Güneş’i, ateşi kendilerine ilâh edindiler.

İran halkı ateşe tapıyordu. Onlar da ateşi kutsamışlar ve hiç sönmeyen ateşleri vardı.

İranlılar önceleri İbrahim Peygamberin bildirdiği tek tanrıya inanıyordu. Asurların buraya hâkim olmasından sonra gelenler güneşi, ayı, yıldızları kutsadılar ve zamanla tek tanrıyı unutarak onlar da bu bozuk inanışa katıldılar. Bir kısmı ateşi doğrudan tanrı kabul etti. Ateşe tapınma ayinleri yaptılar. Bunların inancına Mecusilik denir.

Ayrıca bir kısım insanlar da tek tanrı esasına dayanan Zerdüştlüğü benimsemişti.

Roma’da, Yunanistan”da ve pek çok devlette çok tanrılı din hâkimdi. Savaş, barış, bereket gibi toplumun yaşam kesitlerine uygun ilâhlar uydurdular. Ayrıca Çin, Hindistan, Yunanistan hayvanlara, putlara veya Ay, Güneş gibi tabiat varlıklarına tapıyorlardı.

Türkler ise başından itibaren tek tanrı yani Gök Tanrı inancına sahiptiler.

Yahudiler İbrahim ve Musa Peygamberin yolunu izler ve Yahova dedikleri tek tanrıya inanırlar. Onlara göre görünmeyen eşsiz ve tek tanrı vardır. Buna göre Yahova ebedî olup itaat edilecek, insanlara ödül ve ceza verecek, ölüler tanrı istediği zaman uyandıracak inancına sahiptiler.

Onlara göre Yahudilik sonradan kazanılmaz, Yahudi bir anadan ve babadan doğmak gerekir. Cumartesi günü çalışmazlar. Bir Mesih geleceğine ve Yahudilerin Dünya”ya hâkim olacağına inanırlar. Daha önce sözü edilen on emrin, Tevrat”ın Yahova tarafından Musa”ya verildiğine inanırlar. Domuz eti yemezler. Tevrat”ta içki yasaklanmıştır.   Hıristiyanlıkta olduğundan biraz farklı olarak çocuklar vaftiz edilir.

Hz. İsa’nın gösterdiği yoldan ayrılan Hıristiyanlar kendilerine göre İncil yazdılar. Ortaya onlarca İncil çıktı. Bunun üzerine İznik”te toplanan papazlar konseyi bu İncilleri incelediler ve Matta, Luka, Yuhanna ve Markos İncilleri muteber kabul edildi. Tevrat da bu İncillerle birleştirilerek adına Kitab-ı Mukaddes dediler.

Ayrıca bir de Barnabas İncili vardır. Barnabas İncili teslise yani üçlemeye karşı olmuş ve tevhit inancını ileri sürmüş, kitabında Ahmet isimli bir peygamberin geleceği haberini vermiştir.

İsa”nın tek tanrı inancına karşılık sonradan baba (tanrı), oğul (İsa), kutsal ruh (Ruh-ül Kudüs) olarak teslisi kabul ettiler.

Hıristiyanlar, insanların doğuştan suçlu olduğunu yani suçlu doğduğunu kabul ederler ve bu nedenle onların temizlenmesi için kilisede papazlar tarafından vaftiz edilir.  Ayrıca bilhassa Orta Çağlarda papazlar toplum üzerinde çok etkiliydi, öyle ki cennetin anahtarlarını bile satarlardı. Hıristiyanlıkta tanrı ile kul arasında papazlar aracılık ederdi.

Hz. İsa Müslümanlarca peygamber kabul edilir.

 Yahudilik; Müslümanların da inandığı Musa ve İbrahim; Hıristiyanlık da Hz. İsa tarafından getirilen tahrif edilmemiş İncil”e müstenit Müslümanlarda olduğu gibi haç, namaz, oruç gibi ibadetler vardır. Ancak bunların zamanı ve ritüelleri Müslümanlarınkinden farklıdır. [1]

Din ve inanç durumu böyle iken ahlâk anlayışı bakımından da insanlar perişan durumdaydı. Dünya”daki sosyal durum ve ahlâk konusu aşağıda Arabistan konusu ile birleştirilerek ele alınmıştır.

---

[1] Buraya kadar anlatılanları şöyle toparlayabiliriz: Genel olarak çok tanrılı dine inanların ve puta tapanların pek çoğu tek tanrı inancından dönmüşlerdir. Başlangıçta tek tanrıya inanmış olmaları zaman zaman gönderilen peygamberlerin insanları tek tanrıyla yönlendirmesi ama bir zaman sonra bundan vazgeçerek çok tanrılı inanışa geçtikleri görülmektedir. Bunların hemen hepsinde bir büyük tanrı vardır. Birçok inanışta tanrı gök ile ilgilidir ve en üstte oturur. Onun altında daha küçük tanrılar yer alır.

Bazı toplumlarda yıldızlar, ay, güneş tanrı olarak benimsenmiştir. Bazıları fırtına, yıldırım, şimşek gibi tabiat olayları da mahiyetleri anlaşılmadığından bunlara tapınılmıştır.

Türklerde genel olarak Gök Tanrı inancı vardı. Türkler, putlara tapınmamıştır ve inançlarında çok tanrılılık yoktur.