Nusret Alperen

Pedagojide Milliyetçilik; yalnız milletini değil, millete ait olan bayrağını, vatanını, kutsal değerlerini sevmek, saymak ve korumak, bu değerleri kutsal saymak, el üstünde tutmak: milletin menfaatlerini en az kendi menfaatleri gibi korumak: milletin her yönüyle yükselmesine fedakârane katkıda bulunmak, bunun için çaba harcamaktır. Bu anlamda milliyetçiliğe “ülkücü milliyetçilik” denir. (Bkz. Ülkücülük) Üç tarafı denizle, dört tarafı düşmanla çevrili, bu da yetmiyormuş gibi İstiklâl Savaşı zaferlerini hâlâ hazmedemeyen düşmanları da katarsak ve hatta aynı dinden olduğu iddia edilen pek çok Müslüman ülkelerini de bu kategoride düşünürsek, daha önce de belirtildiği gibi yakınımızda bir de “Evanjelizm” tehlikesini göz önünde bulundurursak; millî birlik ve beraberliğini sağlamış,   iç güvenliğimiz için bilimsel düşüncelerle ve dış güvenliğimiz için de millîyetçi ülkücülükle donatılmış nesiller yetiştirmek zorundayız. Bunun için güçlü bir millî eğitim amacı ve bu amacı uygulamaya ko

Etnik milliyetçilik  ya da  mikro milliyetçilik Yer yüzündeki millet olan toplulukların hemen hemen hepsinde bir oldukça yüksek düzeyde nüfusu çoğunluk, bundan başka boy, aşiret, kabile gibi nüfusu daha az olan ve kendini büyük çoğunluktan farklı gören az nüfuslu topluluklar vardır. Bu toplulukların savunduğu milliyetçi görüşe etnik veya mikro milliyetçilik denir. Bizim yukarıda ileri sürdüğümüz ülkücü milliyetçilik yukarıda da izah ettiğimiz gibi kültürel yapıda bir milliyetçilik anlayışıdır. Ülkücü milliyetçilik, vatan toprakları içinde yaşayan nüfusu ne olursa olsun tamamını kucaklayan bir anlayıştır. Ülkücü milliyetçi olan devletin milletinde içinde birlikte yaşayan,   nüfusu daha olan toplulukların kendilerini, hâkim olan nüfusla huzur ve mutluluk içinde yaşaması için resmî dili konuşmak, vatan sevgisi, askerlik yapmak, vergi vermek, bayrağa saygı göstermek gibi asgarî ortak değerlerde buluşması gerekir.   Etnik veya azınlık milliyetçiliği   “Milli kimliği oluşturan, k

Eğitim İlkeleri [1] 1739 sayılı Millî Eğitim Temel Kanununda uyulacak eğitim ilkeleri şöyle belirtilmiştir: (1) Madde 4 – Eğitim kurumları dil, ırk, cinsiyet, engellilik ve din ayırımı gözetilmeksizin herkese açıktır. Eğitimde hiçbir kişiye, aileye, zümreye veya sınıfa imtiyaz tanınamaz. II – Ferdin ve toplumun ihtiyaçları: Madde 5 – Milli eğitim hizmeti, Türk vatandaşlarının istek ve kabiliyetleri ile Türk toplumunun ihtiyaçlarına göre düzenlenir. III – Yöneltme: Madde 6 – Fertler, eğitimleri süresince, ilgi, istidat ve kabiliyetleri ölçüsünde ve doğrultusunda çeşitli programlara veya okullara yöneltilerek yetiştirilirler. (Değişik: 16/8/1997 - 4306/3 md.) Milli eğitim sistemi, her bakımdan, bu yöneltmeyi gerçekleştirecek biçimde düzenlenir. Bu amaçla, ortaöğretim kurumlarına, eğitim programlarının hedeflerine uygun düşecek şekilde hazırlık sınıfları konulabilir. Yöneltmede ve başarının ölçülmesinde rehberlik hizmetlerinden ve objektif ölçme ve değerlendirme metotlarında

MİLLÎYETÇİLİK   VE ÜLKÜCÜ MİLLİYETÇİLİK a.  Maddi ve manevi açılardan millet ve ülkesinin çıkarlarını her şeyin üstünde tutma anlayışı, ulusçuluk, ulusalcılık, nasyonalizm: “Milliyetçilik, sadece bir ideoloji değil, bir yaşayış ve bir duyuş tarzıdır.” - M. Kaplan ( Güncel Türkçe Sözlük).   Milliyetçi Eğitim, Millî Terbiye [1] “Millîyetçi eğitime taraftar olanların kanaatlerine göre öğrencilere sadece vatan ve milleti tanıtıp sevdirmek kâfi değil, onları kuvvetli millîyetçi zihniyete sahip, her meseleyi bu açıdan görebilen bireyler olarak yetiştirmek de lâzımdır. Millî eğitim konusunu tetkik ederek Türkiye Muallimler Birliği adına bir rapor hazırlanmış ve onu eski harflerle “Millî Terbiye” adlı bir kitap hâlinde yayınlamış olan Prof. Dr. Ali Haydar Taner, bu eğitimin amacını şu şekilde saptamıştır: [2] “ Millî terbiye alan bir Türk genci, şahsî menfaatlerini içtimai/millî menfaatlerin içinde görmelidir. Mensup olduğu millete karşı muhabbet ve fedakârlık hisleri beslemelidi

ACABA? AcaBa, bir PEDAGOJİ KULÜBÜ KURSAK! Kaç kişi oluruz? Görelim. Sonra yapalım.

FELSEFÎ AKIMLAR (Topluca özet) Pedagoji biliminin kuramsal yapısın felsefe ile ilgili olması nedeniyle aşağıdaki felsefî akımlar sık sık geçmektedir. Aydınlatıcı olması bakımından aşağıda bu akımların tanımlarına kısaca yer verilmiştir. Felsefe akımları tartışmak konumuz dışındadır. Daha ziyade bu felsefe akımlarından hangilerini yeni oluşturmayı düşündüğüm pedagoji sistemi, amacı, aracı ve muhtevasını belirlemede esas alacağım veya almak gerekir, soruna cevap aramaya çalışacağım. Bu nedenle sözlük tanımları ve kısa açıklamalarla yetineceğim. Bu felsefe görüşlerini pedagojiye uygularken mümkün derecede aşırılıktan kaçınmaya özen göstereceğim. Her görüşün makul olan yönlerinin uygulanması ile sosyal homostatik dengesi düzgün; toplum hayatına uyumlu ve sorunu olmayan; ahlâkî, millî ve insanî değerleri yüksek; fikri hür, irfanı hür, vicdanı hür nesiller yetiştirilmesinin mümkün olacağını düşünüyorum. Esasen dinlerin de, felsefenin de bilimin de ulaşmak istediği nihaî hedefi bud

FİLOZOFLAR KİMDİR? NE YAPMAK İSTEMİŞTİR? İnsanlığın ilk atasından başlayarak toplumda “akıllı” insan-ların her dönemde ve her zamanda var olduğu bir gerçektir. Bu akıllı insanlar, yine tarihini bilemediğimiz zamanlardan başlayarak ayakkabı, tekerlek, ateş, balta, ok-yay kullanmaya, hayvanları evcilleştirmeye, toprağı sürüp-kazıp ekip biçmeye başlamışlardır. Sonra mağara resimleri ile iletişim sağlamayı uzun yıllar sürdürmüşler ve nihayet günümüzden 6 bin yıl önce yazıyı icat etmişlerdir.  Tabiidir ki bu buluş ve keşifler ayrı ayrı zamanda olmuştur. Fakat bir topluluk bu icat ve keşifleri bir bütün hâlinde değil, bu icat ve keşifler o toplum içinde yaşayan bir “akıllı adam” tarafından bulunmuş ve yaygınlaşmıştır. Tıpkı “ampul” denen aydınlatma âletinin Edison tarafından bulunduğu gibi. Bir başka husus, bu toplumlardaki akıllı adamlar, toplumun bir düzen içinde yaşaması için örfler, adetler, gelenekler ve kanunlar yapmışlardır. Hamurabi Kanunları gibi. Akıllı adamlardan bazıları “Biz